Κάποιος μας χάλασε τα σχέδια. Αυτό το καλοκαίρι, δεν θα πάμε μαζί στο Κουφονήσι. Το μικρό κατακόκκινο φουσκωτό του, δεν θα αρμενίσει απ' τον Φοίνικα για τα Αντικέρια, τη Σχοινούσα και την Ηρακλειά. Μόνος μου θα κάνω ψαροντούφεκο; "Στραβός είσαι; Δεν βλέπεις τα χταπόδια"; Είχε, εκτός των άλλων, μοναδική ικανότητα να διακρίνει τα χταπόδια, όσο κι αν προσπαθούσαν να μείνουν ακίνητα και να γίνουν ένα με τον βυθό. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η άγρια χαρά του, όταν θαλασσοπνιγόμασταν μεσοπέλαγα και προσπαθούσαμε να φτάσουμε από την Πάρο στον Πλατύ Γιαλό της Σίφνου. Ήταν μαζί και μια φίλη γενναία... Αμίλητη. Ούτε μια στιγμή δεν διαμαρτυρήθηκε, όταν την έλουζαν τα κύματα και κοντεύαμε να τουμπάρουμε. Ούτε όσο μείναμε στην Σίφνο μας κάκιωσε. Τέτοια ψυχραιμία;

Η συνέχεια στο enallaktikos.gr